Wierzba – formy krzewiaste
Wierzba – formy krzewiaste
Wierzbą krzewiastą bywa czasem nazywany jeden z podgatunków wierzby witwa (wierzba wiciowa), jednak zasadniczo wierzba krzewiasta jest określeniem formy jaką przyjmują różne gatunki z rodzaju Salix. Drzewem nazywana jest roślina, u której wszystkie bądź niemal wszystkie zdrewniałe konary wyrastają z pierwszego nazywanego pniem. Krzew natomiast ma wysokość przynajmniej 50 cm, poniżej 50 cm to są już krzewinki. U krzewów prowadzący pęd, który mógłby zostać pniem szybko zamiera, a z pąków śpiących wyrastają konary, które właściwie go "zagłuszają" odbierając możliwość rozwoju pnia. Większość gatunków wierzb jest na tyle elastyczna, że potrafi rozwinąć zarówno formy krzewiaste jak i drzewiaste zależnie od warunków siedliskowych. Najczęściej wierzby w zwarciu wykształcają wysokie krzewy bądź nawet drzewa tworząc łęgi, natomiast w otwartym terenie rzecznych wysp, podmokłych łąk, mokradeł, trzcinowisk można spotkać zaokrąglone w swoim pokroju wierzby krzewiaste.
Wierzba wspaniała Magnifica szczepiona na pniu Salix magnifica
Odmiana wierzby o bardzo charakterystycznych liściach nie przypominających zwykłej wierzby. Nie są one wąskie i podłużne, lecz szerokie jajowato-podłużne o długości nawet do 25 cm. Pokrój jest wzniesiony i delikatnie rozłożysty. Dobrze znosi cięcie. Jak każda wierzba wymaga gleby żyznej, o odczynie obojętnym. Preferuje stanowiska o dużej wilgotności podłoża.
Wierzba szara Tricolor szczepiona na pniu Salix cinerea ‘Tricolor’
Jest to jedna z wierzb, które zmieniają zabarwienie liści. Liście w 3 barwach, jeden Liść może być biało-zielono-różowy. Mocno rosnący krzew o wzniesionych pędach. Dorasta do 2-3 metrów wysokości oraz 3-5 metrów szerokości. Zalecane jest przycinanie jej co najmniej 2 razy do roku. Najlepsze warunki jakie mamy możliwość zapewnić wierzbie to gleba urodzajna i wysoce wilgotna. Z powodzeniem porodzi sobie przy zbiorniku wodnym. Żeby liście ładnie się wybarwiały, należy posadzić ją na stanowisku słonecznym. Przepięknie kontrastuje z innymi roślinami o ciemniejszych liściach.
Wierzba Sachalińska Golden Sunshine Salix udensis
Wierzba sachalińska Golden Sunshine należy do rodziny wierzbowatych, to gatunek roślin, wywodzący się z Chin i Japonii. Docelowa wysokość: od 2m do 3m. Jest to rozłożysty krzew osiągający 3 m wysokości. Liście lancetowate, z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, od spodu srebrno-zielonkawe, delikatnie omszone. Duże kotki, nazywane baziami, pokryte biało-srebrnym miękkim "futerkiem". W trakcie kwitnienia obsypują się stopniowo złocistym pyłkiem. Na roślinie pokazują się przed rozwojem liści w marcu - kwietniu. Roślina mało wymagająca co do rodzaju gleby. Jak każda wierzba preferuje stanowiska wilgotne. Nie przeszkadza jej okresowe zalewanie. Lubi miejsca ciepłe, nasłonecznione, ale może rosnąć i w półcieniu. Roślina całkowicie odporna na mrozy.
Wierzba Sachalińska Sekka Smocza Salix udensis
Rozłożysty krzew osiągający 3 m wysokości. Liście lancetowate, z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, od spodu srebrno-zielonkawe, delikatnie omszone. Duże kotki, nazywane baziami, pokryte biało-srebrnym miękkim "futerkiem". W trakcie kwitnienia obsypują się stopniowo złocistym pyłkiem. Na roślinie pokazują się przed rozwojem liści w marcu – kwietniu. Posiada oryginalne pędy: czerwonawe, spłaszczone, wstęgowane, skręcone na końcach. Roślina mało wymagająca co do rodzaju gleby. Jak każda wierzba preferuje stanowiska wilgotne. Nie przeszkadza jej okresowe zalewanie. Lubi miejsca ciepłe, nasłonecznione, ale może rosnąć i w półcieniu. Roślina całkowicie odporna na mrozy. Ponieważ wierzbę smoczą uprawia się ze względu na dekoracyjne pędy, inaczej przebiega jej przycinanie. Powinno się ono odbywać co drugi rok. W tym czasie pod koniec zimy wycina się połowę pędów aż do samej ziemi. Pozostałe przycina się lekko, tak aby nie stały się inwazyjne.
Wierzba płożąca argentea srebrzysta Salix repens var. nitida
Jej gałązki pokryte są drobnymi, srebrzysto szarymi listkami. Tworzy bardzo gęste krzewy, dorasta co najwyżej do około 1-1,5 metra. Jej długie pędy płożą się i może być traktowana jako roślina okrywowa. Wierzba ta bardzo dobrze znosi cięcie, dobrze się zagęszcza i nadaje się do formowania różnych kształtów. Wymaga gleby żyznej, wilgotnej i słonecznego stanowiska. Idealna do obsadzania brzegów zbiorników wodnych, gdzie pełni również funkcję umocnienia. Bazie żółte pojawiają się w kwietniu. Gatunek odporny na niskie temperatury. Toleruje upał i mocne wiatry.
Wierzba purpurowa nana Salix purpurea
Duży, wyprostowany krzew dorastający do 2 m wysokości. Liście lancetowate, z wierzchu zielone lub niebieskawe, matowe od spodu jaśniejsze. Młode pędy purpurowoczerwone, owłosione, mocne i giętkie. Kwitnie w kwietniu-maju, kwiaty zebrane w długie, cylindryczne kotki w trakcie kwitnienia żółte. Polecany do sadzenia w grupach i pojedynczo. Wymaga stanowiska słonecznego do lekko cienistych, preferuje gleby wilgotne.
Wierzba purpurowa Gracilis Salix purpurea
Duży, wyprostowany krzew dorastający do 2 m wysokości. Liście lancetowate, z wierzchu zielone lub niebieskawe, matowe od spodu jaśniejsze. Młode pędy purpurowoczerwone, owłosione, mocne i giętkie. Kwitnie w kwietniu-maju, kwiaty zebrane w długie, cylindryczne kotki w trakcie kwitnienia żółte. Polecany do sadzenia w grupach i pojedynczo. Wymaga stanowiska słonecznego do lekko cienistych, preferuje gleby wilgotne.
Wierzba Hookera (wierzba wydmowa) Salix hookeriana
Naturalnie występuje w Ameryce Północnej. Wytwarza gęste zarośla. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby lecz wymaga stanowiska o wysokiej wilgotności. Jest sporym krzewem dorastającym do około 6-8m wysokości i podobnej, a czasami nawet większej szerokości. Liście maja nawet 11cm i są zazwyczaj zaokrąglone. Tworzy zarośla.
Wierzba całolistna Hakuro Nishiki krzewiasta Salix integra
Silnie rosnący krzew o oryginalnym zabarwieniu liści i kulistej koronie. Pędy brązowoczerwone. Liście młode są różowawe, potem biało - zielone. Drobne bazie pojawiają się tuż przed rozwojem liści na przełomie marca i kwietnia. Forma krzaczasta.
Wierzba szwajcarska Salix helvetica
Wierzba naturalnie występująca w środkowej Europie i Azji mniejszej. Charakteryzują ją wąskie, długie liście około 8-12cm i o szerokości 1cm. Końce liści są ostre a brzegi popodwijane. Z wierzchu są ciemnozielone, a od spodu szare. Roślina dwupienna. Kwiaty żeńskie osiągają rozmiary nawet 6cm i szerokości 0.80cm. Kwiaty męskie, znacznie krótsze o długości do 3 cm i szerokości około 0.60 cm. Jest to krzew dorastający do 1-2 metrów wysokości. Pędy są wzniesione. Roczne przyrosty mają szare i omszone. Stanowisko powinno być słoneczne lub półcieniste a gleba bardzo wilgotna.
Wierzba Yellow Flame żółta kora Salix 'Yellow Flame'
Bardzo rozpoznawalna odmiana ze względu na charakterystyczna złotą korę. Jest atrakcyjna przez cały rok, zarówno latem jak i zimą. Kora ma żywy pomarańczowo-złoty kolor. Jest to krzew dorastający do około 4 metrów wysokości. Młode liście początkowo są delikatnie pomarańczowe. W trakcie lata liście nabierają ciemnej zielonej barwy, a jesienią są jaskrawo złote.
Wierzba Flame czerwone pędy Salix 'Flame'
Bardzo rozpoznawalna odmiana ze względu na charakterystyczna czerwona korę. Jest atrakcyjna przez cały rok, zarówno latem jak i zimą. Kora ma żywy pomarańczowo-czerwony kolor. Jest to krzew dorastający do około 4 metrów wysokości. Młode liście początkowo są delikatnie pomarańczowe. W trakcie lata liście nabierają ciemnej zielonej barwy, a jesienią są jaskrawo złote, co pięknie wygląda z czerwoną kora.
Wierzba Lapońska Salix lapponum
Jest to jedna z najmniejszych odmian wierzby. Dorasta do około 150 cm wysokości. Nie wytwarza rozłóg. Pędy są powyginane, a kora jest ciemnobrązowa i lśniąca. Młode pędy są srebrzyste i owłosione, starsze brunatnieją. Liście są sześciocentymetrowe o szerokości 3cm, jajowate i wydłużone, koloru srebrno-niebieskiego. Naturalnie występuję w Europie Północnej i jest jednym z zagrożonych gatunków wierzby. W Polsce naturalnie występuje w Karkonoszach, na Mazurach oraz na Wyżynie Lubelskiej.