Letnie cięcie winorośli
Letnie cięcie winorośli
Wczesnowiosenne cięcie zdrewniałych części winorośli, to jedynie wstęp do licznych zabiegów pielęgnacyjnych latem. Aby uzyskać smaczne i zdrowe winogrona, musimy pamiętać o bardzo starannym cięciu zielonych części krzewów, aż do późnej jesieni. Zbyt duża liczba pozostawionych podczas wegetacji pędów i liści prowadzi do znacznego pogorszenia jakości zebranych winogron dlatego muszą być w czerwcu przycinane. Silny wzrost pędów zawsze odbywa się kosztem owoców, powodując ich zacienienie i w efekcie gorszy smak. Wyrastające z oczek na wiosnę pędy zwykle zawiązują po 2 – 3 grona. Aby do gron dostarczyć więcej soków, dokonuje się uszczykiwanie lub przycinanie nadmiernie rosnących pędów. Wykonane w czerwcu cięcie letnie jest bardzo proste i polega na usunięciu górnego odcinka pędu nad 2 – 3 liściem. Stosując mniej radykalne cięcie, można zostawić nawet 6 czy 8 liści nad gronem.
Na początku czerwca wyłamujemy wszystkie niepotrzebne latorośle, w pierwszej kolejności te bez zawiązków kwiatostanów. Z każdego pąka ma wyrastać tylko jedna latorośl, dlatego te rozwijające się z pąków bocznych usuwamy. Oprócz latorośli owoconośnych pozostawiamy na krzewach pędy wegetatywne, które będą potrzebne w następnym roku do odbudowy formy krzewów. Na nich w kolejnym roku krzew będzie owocował. Usunięcie nadmiaru latorośli poprawia warunki odżywiania pozostałych pędów, nasłonecznienie i przewietrzanie krzewów oraz ma na celu zahamowanie wzrostu owocujących pędów i przyspieszenie ich drewnienia. W praktyce przycinanie latorośli wykonujemy 3 – 4 krotnie, co kilkanaście dni, aż do zbioru owoców. Zbyt późne przycięcie pędów jest mato skuteczne i nie przyspiesza drewnienia, zbyt wczesne natomiast pobudza wzrost pasierbów. Zbyt krótkie przycięcie pędów może spowodować przedwczesne rozwinięcie się pąków zimowych
Po kwitnieniu kontrolujemy jeszcze raz liczbę latorośli i zawiązanych gron. Na każdej latorośli pozostawiamy dwa grona, a w przypadku odmian wielkoowocowych - jedno, najlepiej rozwinięte. Silnego redukowania plonu wymagają odmiany deserowe o dużych owocach. Brak tego zabiegu powoduje, że owoce są wodniste, mało słodkie i niesmaczne. Redukcji plonowania potrzebują również odmiany o późniejszej porze dojrzewania. Mniejsze obciążenie krzewów owocowaniem powoduje, że owoce wcześniej dojrzewają i gromadzą więcej cukru.
Pamiętać należy też o wycięciu tzw. pasierbów, czyli słabych pędów wyrastających z kątów liści. To bardzo ważny zabieg, gdyż pasierby są zupełnie nieprzydatne. Dlatego w drugiej połowie lata pamiętajmy o ich systematycznym usuwaniu. Wyłamujemy je, gdy mają 5 – 7 cm. Usuwanie zbyt długich pasierbów powoduje rany i może uszkodzić pąki główne. Silnie wyrośnięte pasierby należy skracać nad pierwszym liściem. Swobodny dopływ powietrza korzystnie wpływa na zdrowotność, a lepsze nasłonecznienie poprawia wybarwienie owoców. Na krzewach formowanych wysoko, latorośle i pasierby rosną znacznie słabiej i często zabieg cięcia jest pomijany. Czasem, np. w przypadku uszkodzenia liści (choroby, szkodniki, grad), pasierby mogą pełnić pożyteczną rolę zwiększając powierzchnię asymilacyjną krzewu. Pozostawiamy je wtedy skracając nad 3 – 4 liściem. Skracanie pasierbów starszych zwiększa wytrzymałość krzewów na zimę i poprawia nasłonecznienie gron.
Krótko przed zbiorem można też usunąć liście wyrastające u podstawy łozy. Trzeba bowiem pamiętać, że większa ilość słońca docierająca do dojrzewających gron zawsze znacznie podnosi walory smakowe dojrzewających jagód. Obrywanie liści wykonuje się pod koniec dojrzewania owoców, 2 tygodnie przed zbiorem. Usuwamy nadmiar liści bezpośrednio zacieniających owoce, będą one wtedy lepiej przewietrzane i zdrowsze, mniej podatne na szarą pleśń. Istotna jest jednak nie liczba, lecz powierzchnia ogólna liści. Liści dużych zostawiamy mniej, małych więcej. Nadmierne obrywanie liści jest jednak niewskazane, ponieważ może opóźnić dojrzewanie owoców i obniżyć w nich zawartość cukru. Zdrowe liście znajdujące się w pobliżu gron mają największy udział w procesie fotosyntezy, dlatego usuwa się najwyżej 3 liście, licząc od nasady pędu.
