Złotlin japoński Pleniflora (C2)

Dorasta do do 1,5 m wys. i 2 m szerokości, roczne przyrosty wynoszą około 15 cm.

Rośnie silnie i obficie kwitnie. Ma długie, cienkie, wyprostowane, jasnozielone, dekoracyjne również zimą pędy. Liście są jasnozielone, jajowato wydłużone, 2–6 cm długości, podwójnie ostro piłkowane, z długim zaostrzonym wierzchołkiem. Jesienią przebarwiają się na żółto.

Bardzo efektowne pełne, złotożółte kwiaty wyglądem przypominają pompony i mają około 3 cm średnicy. Rozwijają się na końcach pędów. Złotlin kwitnie na przełomie V i VI. Często powtarza kwitnienie we wrześniu.

Roślina lubi stanowiska słoneczne lub półcieniste, osłonięte przed zimowymi wiatrami. Może rosnąć na większości gleb. Nie może być sadzony na glebie zadarnionej.

Nadaje się do sadzenia pojedynczo, w grupach, także na żywopłoty. Dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza. Roślina ekspansywna, daje liczne odrosty korzeniowe.

Krzew dość odporny na mrozy, mało odporny na suszę. Jeśli przemarznie, należy pędy przyciąć. Warto też przycinać dwuletnie pędy krzewu, a po zimie krzew można przyciąć nisko, na wtsokość kilkunastu centymetrów, dbając o to, aby pozostawić na nich przynajmniej po kilka pąków śpiących (nie zaszkodzi to kwitnieniu).

Złotlin rozmnaża się przez półzdrewniałe sadzonki, które pobieramy i ukorzeniamy na początku bądź w połowie lata. Jesienią można też robić odkłady. Silnie rozrośnięte krzewy można także dzielić i rozsadzać – czynimy to jesienią lub wiosną.