Róża rabatowa Maxim biało-różowa balot

Róża rabatowa Tantau Maxim biało-różowa

Róża rabatowa Maxim dorasta do 100-140cm wysokości. Kwiaty średniej wielkości w kolorze biało-różowa z kremową poświatą w środku. Po rozkwitnięciu mają nieco stożkowy kształt. Pachnie delikatnie, jest odporna na choroby 

Róże rabatowe to grupa róż dorastająca od 50 do 100cm wysokości. Są one odporne na niskie temperatury, rosną kompaktowe i gęsto się rozkrzewiają. Ich cechą charakterystyczną jest niska wysokość i obfitość kwitnienia, aż do jesieni. Do róż rabatowych zaliczamy róże wielokwiatowe i ich mieszańce, które zachwycają liczbą kwiatów: od 3 do 25 na pędzie. Żadna inna grupa róż nie jest tak uniwersalna jak właśnie róże rabatowe. Można łączyć je w kompozycjach z innymi różami, bylinami i krzewami liściastymi i iglastymi. Wykorzystywane do nasadzeń na rabatach, klombach, donicach na balkonach.

Dodatkowo róża ta zdobyła wyróżnienie ADR, czyli najbardziej wymagające ze wszystkich badań róż. Badanie to polega na ocenianiu róż przez okres trzech lat, przez niezależnych jurorów - bez stosowania jakichkolwiek środków ochrony roślin. Przyznanie certyfikatu jakości ADR jest jednym z najwyższych wyróżnień, jakie może otrzymać róża. W ocenie pod uwagę bierze się oprócz zdrowotności rośliny, jej silny wzrost, zimoodporność, obfitość kwitnienia oraz ogólne wrażenie estetyczne

Co należy wiedzieć o uprawie róż?

Wybór stanowiska pod uprawę: ciepłe, słoneczne, lekko przewiewne

Wymagania glebowe: najlepiej rosną na glebach lekkich, przepuszczalnych, zawierających próchnicę o gliniastej warstwie dolnej

Przygotowanie stanowiska pod uprawę: róże nie przepadają za świeżym nawozem, tym samym przed ich posadzeniem glebę należy głęboko uprawić (około 70 cm) i nawozić dobrze rozłożonym i przekompostowanym obornikiem w ilości 8-10 kg na 1 m². Ziemia przed sadzeniem powinna osiadać co najmniej przez 2 tygodnie. Po posadzeniu róże należy obficie podlać i usypać kopczyk przykrywający nasadę pędów. Kopczyki rozsypuje się na wiosnę.

Zabezpieczanie na zimę: W pierwszych latach po posadzeniu róże trzeba na zimę zabezpieczać. Dolną część krzewu obsypuje się ziemią, a pędy nakrywa gałązkami świerka lub jałowca, a następnie słomą lub liśćmi. Róże okrywowe mają wysoką odporność na mróz. Nawet jeżeli podczas surowej zimy pędy przemarzną, to po przycięciu ich tuż przy ziemi, krzewy bardzo dobrze odbudowują się.

Cięcie: Róże wielkokwiatowe, rabatowe, miniaturowe, tniemy na wysokości 20-40 cm nad powierzchnią, starając się, aby na pędzie znajdowało się około pięciu zdrowych rozwiniętych oczek. Oczywiście całkowicie usuwamy wszystkie uszkodzone i słabe pędy. Róże okrywowe najczęściej nie wymagają przycinania, lecz zniosą radykalne cięcie. Unikajmy skracania pędów jesienią, nie zostawiając otwartych ran na zimę. Wiosenne cięcie róż okrywowych przeprowadzamy w połowie kwietnia. Wycinamy pędy martwe, nadmiernie zagęszczone, cienkie. Róż parkowych krzaczastych nie przycinamy co roku, w razie potrzeby usuwamy martwe oraz chore pędy. Cięciem natomiast możemy nadawać im pożądany pokrój i rozmiar. Róże pnące pierwszy raz tniemy najwcześniej w trzecim roku po posadzeniu. Przez pierwsze trzy lata należy jednak usuwać zaschnięte kwiatostany. Przycinając, należy pozostawić kilka pędów, najlepiej od 3 do 5 – będą one stanowić trzon róży. Pędy boczne skraca się do długości 30–40 cm