Żywopłot obronny

Żywopłot obronny.

Żywopłot obronny- to brzmi dumnie i trochę strasznie. Otóż taki ma być, ma robić wrażenie. Zawsze w przypadku żywopłotu zależy nam na wyglądzie, ale jeśli chodzi o żywopłot obronny wygląd choć istotny nie stanowi o jego wartości, ma on być przede wszystkim ochroną. Dobrze prowadzony, nawożony, wypielony, nawodniony spełni swoją funkcję. Bez względu czy prowadzony "dziko" czy w formie strzyżonej powinien tworzyć zwarty pokrój uniemożliwiający przejście nie tylko ludziom ale i większym zwierzętom, choćby bezpańskim psom.

Żywopłoty typu obronnego sadzimy w dwóch rzędach na przemiennie jak szachownica z wiekiem rośliny rozrosną się i połączą. W zależności od gatunku rozstaw sadzenia to 0,5-1m. Zanim jednak przystąpimy do sadzenia pamiętajmy o przygotowaniu gleby i doborze odpowiednich gatunków roślin (czyt.żywopłot średni). Najczęściej polecanymi roślinami do tego typu nasadzeń to :

Ogniki- Krzewy gęsto ugałęzione ,zimozielone, cierniste, odporne na choroby, o bardzo niskich wymaganiach glebowych, znoszące okresowe susze, pamiętajmy jednak o podlewaniu świeżo posadzonych roślin. Sadzenia możemy dokonywać od wiosny do połowy listopada Nawożenie ogników możemy ograniczyć do minimum. Generalnie ogniki dobrze znoszą cięcie, czyli możemy je formować. Cięcie wykonujemy wiosną, pozbywamy się uszkodzonych, krzyżujących się i chorych pędów. Tniemy również w czerwcu po kwitnieniu.

Ognik Szkarłatny "Golden Charmer" - dorastający do 2 metrów, o dość szybkim wzroście, znoszącym lekkie zacienienie, posiada białe kwiaty i żółte owoce zdobiące krzew do grudnia a nawet później.

Ognik Szkarłatny "Red Column" - krzew o podobnych wymaganiach, różniące go cechy to kolor owoców (czerwony), wysokość do 3m i tempo wzrostu, wolniej rosnący niż w/w. Wymaga ciepłego, osłoniętego stanowiska.

Ostrokrzew- Ilex Meserveae Blue Angel- roślina łatwa w uprawie, sośnie na stanowiskach od słonecznych po zacienione, nie straszne jej susze i mrozy. Nie posiada też specjalnych wymagań glebowych. Najlepiej przyjmuje się gdy jest sadzona wiosną. Z racji tego że ostrokrzew jest rośliną dwupienna sadzić musimy obok siebie rośliny męskie i żeńskie. Gęstość nasadzeń to 3szt/mb. Krzew nadaje się zarówno na żywopłoty swobodnie rosnące jak i na cięte. Tniemy wczesną wiosną albo w sierpniu

Kolejną grupą roślin również ciernistych, w większości przebarwiających się na czerwono są berberysy. Raczej nie mają wad, znoszą suszę, mróz, miejskie aglomeracje też im nie straszne, rosną na każdej glebie, mogą być formowane lub same tworzą ładny pokrój. Z odmian które urosną do 1,5m polecenia godne są:

Berberys Thunberga Red Pillar- warto dla niego wybrać stanowisko słoneczne w tedy jesienią ładnie się wybarwi, ale znosi też półcień, bardzo łatwy w uprawie, można go przyciąć wiosna w rok po posadzeniu, przez co będzie się zagęszczał. Tniemy umiarkowanie, gdy przeprowadzimy cięcie roślina może nie wydać jesienią owoców, a to główna ozdoba.

Berberys Thunberga Erecta-odmiana o jasnym, gęstym ulistnieniu, kwitnąca w maju. Krzewy sadzimy wczesną wiosną i jesienią 2-3 szt/ mb. Berberysy świetnie nadają się na żywopłoty formowane. Tniemy wszystkie pędy o 1/4 wysokości raz do roku, po kwitnieniu. Berberys Thunberga ma również odmianę o czerwono-barwnych liściach- Red Chief

Berberys Thunberga Atropurpurea- najczęściej wybierana odmiana, silnie rozkrzewiająca się o pachnących kwiatach, pojawiających sie w maju i czerwcu, po nich ozdobą rośliny są szkarłatne owoce. Posadzona w miejscach zacienionych mniej się wybarwia, jest bardziej zielona. Odmiana polecana na nie cięte żywopłoty.

Lubimy łączyć przyjemnie z porzytecznym, przykładem tego może być żywopłot obronny z roślin, które mają jadalne owoce i kolce do nich należą śliwy. Sadzimy je wczesną wiosną lub jesienią w rozstawie co 30-40cm, nieco głębiej niż rosły w szkółce.

Śliwa Ałycza- roślina o silnym wzroście nawet 1m w sezon. Najlepiej rośnie na gliniastych, umiarkowanie wilgotnych i nie kwaśnych glebach, ale poradzi sobie na miejscach mniej zasobnych, również jeśli chodzi o wilgotność podłoża, dzielnie znosi polskie zimy. W okresie kwitnienia tj. kwiecień wygląda najpiękniej, owoce dojrzewają w sierpniu. Z mnóstwa gałązek tworzy bardzo szczelną zasłonę.

Śliwa Tarnina-niezbyt wysokie drzewo, bardzo rozgałęzione i ociernione, o białych kwiatach i fioletowych owocach. Drzewko jest długowieczne, mało wymagające, odporne na mróz, lubi słoneczne stanowiska. Można sadzić je wiosną i jesienią do połowy listopada.

Róża dzika- idealny krzew na żywopłoty obronne, róża łatwa w uprawie, odporna na czynniki atmosferyczne, środowiskowe, szkodniki i choroby, o niskich wymaganiach glebowych, łatwo się krzewi, szybko rośnie, ładnie kwitnie, same zalety.

Głóg Jednoszyjkowy- gęsto rozrośnięty głóg stanowi zaporę nie do przejścia, ponad to jest ozdobą ogrodu zwłaszcza jego kwiatostany w okresie kwitnienia i czerwone owoce jesienią, liście również przebarwiają się jesienią. Głóg rośnie na glebach od wapiennych po lekko kwaśne, przeszkadza mu zasolenie ale nie trudne warunki atmosferyczne. Doskonale odbija po cięciu.