Ćma bukszpanowa - nowy i poważny szkodnik

Ćma bukszpanowa - nowy i poważny szkodnik

W dzisiejszych czasach borykamy się z różnymi szkodnikami, które atakują nasze uprawy. To jest jeszcze do przeżycia. Dużo gorzej jeśli przywędruje nowy wróg i to z daleka. Szkodniki, które przedostają się do Europy wraz ze sprowadzanymi roślinami egzotycznymi czują się u nas jak ryby w wodzie: żadnych naturalnych wrogów jak i konkurencji, przez co rozmnażają się one bardzo szybko i gwałtownie, do tego mają mnóstwo pokarmu. I mamy wynik w postaci totalnego spustoszenia w naszych uprawach.

Do takich "importowanych" szkodników należy odkryta i zatwierdzona przez WIORIN w 2016r w Krakowie ćma bukszpanowa Cydalima perspectalis. Jest to azjatycki motyl, który występuje we wschodniej Azji: Chinach, Korei, Japonii, na Tajwanie, w Indiach i rosyjskim dalekim wschodzie. Do Europy trafiła w 2007r i od tamtej pory systematycznie rozłazi się po innych sąsiednich Państwach.

Owad ten najbardziej upodobał sobie bukszpan, a nie oszukujmy się - bukszpany są w Polsce prawie wszędzie. Mamy je w parkach miejskich, w doniczkach an tarasach i balkonach, w małych ogródkach. Stosujemy je jako rośliny żywopłotowe, finezyjnie nadajemy im również inne kształty. I teraz wszystko zjada ta właśnie ćma. I nieważne czy rośliny są młode czy też mają kilkadziesiąt lat - ten motyl żadnym nie odpuści.

Rozwój ćmy bukszpanowej

Zapłodnione samice składają na bukszpanie około 20-30 jaj, które umieszczone są na spodniej stronie liści, głęboko wewnątrz krzewu. Z jaj wylęgają się małe 1-2mm, ale za to bardzo aktywne larwy o zielonkawym zabarwieniu i brązowych wydłużonych pasach. Larwy te są niezwykle żarłoczne, bo już po 4 tygodniach osiągają 4cm! Następnie gąsienice przepoczwarzają się w zbudowanych z delikatnej przędzy kokonach, które rozmieszczone są na krzewach bukszpanu. Dorosłe osobniki latają od kwietnia do września. Larwy drugiego pokolenia zimują w kokonach, które zbudowane sa z 2 liści bukszpanu, bardzo mocno sklejonych przędzą. Zazwyczaj w naszych warunkach rozwijają się 2, rzadziej trzy pokolenia tego motyla.

Spustoszenie na krzewach - objawy

Dorosłe motyle odżywiają się sokami roślinnymi i nektarem kwiatów i nie są szkodliwe dla krzewów bukszpanu. Gorzej z gąsienicami. Jak tylko opuszczą osłonki jajowe od razu zaczynają żer wyjadając delikatne części liści, pozostawiając tylko te twardsze, Z czasem takie uszkodzone liście zamierają. Im larwy starsza tym gorzej, dlatego że w późniejszym stadium już jako gąsienice zjadają całe liście wraz z młodymi pędami! Wszędzie na krzewie można zauważyć zielonkawe grudy odchodów poprzyklejane do przędzy. Następstwem ich żerowania, a jest to w trybie ekspres, powstają całe połacie gołożerów, które pokryte są przędzą. Nie dość, że potem nasze krzewy wyglądają okropnie, to w konsekwencji rośliny z czasem całkowicie zamierają.

Efekty żerowania

Zwalczanie ćmy bukszpanowej

Tak jak zostało wspomniane na początku, ćma bukszpanowa jest zupełnie nowym szkodnikiem przez co trudniej jest ją wyeliminować. Nie ma opracowanych skutecznych metod chemicznych do ochrony roślin przed tą ćmą. Ale tak zupełnie bezbronni nie jesteśmy:

1.Zwalczanie chemiczne

Ćmę bukszpanową możemy próbować zwalczać środkami bazującymi na pyretroidach, które zadziałają na gąsienice kontaktowo i żołądkowo: np. Decis, Mospilan, Karate Zeon

2.Zwalczanie mechaniczne

Dokładna lustracja, lustracja i jeszcze raz lustracja krzewów bukszpanu. Systematyczne i częste oglądanie wnętrz krzewów pomoże nam wykryć żerujące jasnozielone i specyficzne gąsienice, jak również oprzędy i odchody, które często pokrywają pędy i gałązki roślin. Jeżeli okaże się, że nasze krzewy zainfekował szkodnik to pod roślinami rozkładamy folię i strząsamy gąsienice i natychmiast je niszczymy. Zabieg wytrząsywania powtarzamy nawet kilka razy, aby pozbyć się jak największą ilość gąsienic. Możemy również wymywać gąsienice silnym strumieniem wody lub wycinać pędy roślin wraz z oprzędami i szkodnikami, a następnie trzeba je spalić.

3.Zwalczanie za pomocą pułapek

W walce z ćmą bukszpanową bardzo pomocne są tablice lepowe które wychwytują szkodniki, albo pułapki feromonowe np. Buxatrap. Zaletą tych pułapek jest zawarty w nich feromon płciowy, który uwalniany jest do otoczenia, na który już z daleka reagują samce ćmy bukszpanowej. Samce kierują się w stronę rosnącego stężenia feromonu, trafiają do pułapki i przyklejają się do znajdującego się wewnątrz lepa. Montowanie takich pułapek spowoduje "chmurę feromonową", która zakłóci komunikację ciem: samce nie znajdą samic, bo będą albo w pułapce, albo chwilę przed, a te nie złożą jaj. Dzięki pułapkom mamy szansę chociażby kontrolować rozwój ćmy bukszpanowej.