Żurawka nazywana jest potocznie drżączką, ponieważ delikatne, ażurowe kwiatostany "drżą" nawet przy najmniejszym podmuchu wiatru.
Tworzy dość zwarte kępy dekoracyjnych liści, które wyrastają z krótkiego kłącza (u jego podstawy wiosną wyrastają nowe rozety). Ponad nimi wznoszą się pędy kwiatostanowe, na których osadzone są smukłe, wiechowate kwiatostany składające się z drobnych rurkowatych, kremowych lub różowych kwiatów. Kępy liści osiągają od 15 do 30 cm wysokości, a pędy kwiatostanowe dorastają do 50–60 cm. Żurawka drobnokwiatowa kwitnie w od czerwca do sierpnia (czasem może rozpocząć kwitnienie już w maju i przedłużyć je do września).
Liście żurawki drobnokwiatowej są sercowate, w odcieniach zieleni i purpury, często z wyraźnym żyłkowaniem. Mają różnie ukształtowane brzegi blaszek.
Potrzebuje średnio nasłonecznionego (źle znosi pełne nasłonecznienie) lub półcienistego stanowiska. W cieniu liście gorzej się wybarwiają i często matowieją. Podłoże powinno być żyzne, zasobne w próchnicę, średnio wilgotne, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.
Podłoże, w którym rośnie żurawka drobnokwiatowa powinno być stale umiarkowanie wilgotne (ale nie mokre).
Wiosną i latem warto zasilać roślinę nawozem wieloskładnikowym, a jesienią nawieźć kompostem (rozkładając jego warstwę wokół rośliny).
Przekwitłe kwiatostany i zasuszone liście należy systematycznie usuwać.
Warto jesienią lekko okryć roślinę,np. stroiszem bowiem w bezśnieżne i mroźne zimy może przemarzać. Co kilka lat należy odmłodzić roślinę dzieląc kępy.
