Tawułka Arendsa Anita Pfeifer (P9)

Tawułka Arendsa Anita Pfeifer

Tawułka Arendsa to roślina wieloletnia o wzniesionym, często nieregularnym pokroju (może być kępiasty, zwarty).

W zależności od odmiany może dorastać nawet do 50-150 cm wysokości.

Ma proste, sztywne pędy i podwójnie pierzaste liście, których brzegi są podwójnie karbowane, a blaszki liściowe pomarszczone, szorstko owłosione.

Tawułka Arendsa kwitnie od VI-IX.

Kwiaty są małe, białe, różowe, liliowo-czerwone i karminowe, zebrane w kłosy (a te z kolei – w wiechy). Kwiatostany osadzone na wierzchołkach pędów są zazwyczaj wzniesione, jedynie dolne rozgałęzienia lekko zwisają ku dołowi. W zależności od pory kwitnienia odmiany tawułek dzieli się na wczesne, średnio wczesne i późne.

Preferuje wystawę półcienistą lub cienistą. Podłoże powinno być żyzne i próchnicze, przewiewne i dość wilgotne. Roślina toleruje krótkie niedobory wody, jednak silne nasłonecznienie może powodować szybkie usychanie okazów. Jest dość odporna na niskie temperatury.

Nie wymaga specjalistycznych zabiegów pielęgnacyjnych. Przez cały okres wegetacji należy ją regularnie podlewać. Młode okazy warto okrywać na zimę. Roślina dobrze znosi przycinanie, które wykonuje się na wiosnę.Tawułka źle znosi nawożenie mineralne, bardziej wskazane jest nawożenie organiczne, najlepiej kompostem w okresie wiosennym. 

Idealnie sprawdza się w małych ogrodach. Dobrze prezentuje się na skalnikach czy na brzegach oczek wodnych. Można ją wykorzystać na żywopłot w miejscach wilgotnych i zacienionych. Nadaje ogrodom naturalistyczny, romantyczny charakter. Tawułka dobrze prezentuje się w grupie. Kwiatostany długo utrzymują się na roślinie, a te przekwitłe zdobią okaz nawet zimą.

Na miejsce stałe wysadza się rośliny wiosną lub jesienią w rozstawie 50 x 25 cm.

Odmiana ta wzrasta do 70 cm wysokości a jej najpiękniejszym upierzeniem koloru łososiowo-różowego można się cieszyć na przełomie czerwca oraz lipca.