Kalafior średniowczesny Romanesca 0,2g

Kalafior średniowczesny Romanesca 0,2g

Odmiana tworząca zielone róże, o charakterystycznym kształcie stożka. Każda różyczka ma kształt wieżyczki. Spożywana najczęściej po ugotowaniu, czasem na surowo, jako dodatek do sałatek warzywnych. Ugotowane róże nie tracą barwnika, nadal są zielone. Jest dobrym warzywem do mrożenia. Przeznaczona szczególnie do uprawy w terminie jesiennym. Wymaga dobrej gleby, nawiezionej obornikiem lub kompostem. Niedobór azotu w glebie powoduje tworzenie się małych róż. 

Pochodzi z Cypru dlatego początkowo nazywany był kapustą cypryjską. Pierwotną formą kalafiora był brokuł biały,z którego drogą selekcji wyhodowano kalafiory. Pierwsze wzmianki o uprawie kalafiora w Europie pochodzą z XVI wieku. Znany był w starożytnym Rzymie i Grecji.Kalafior jest zaliczny do warzyw dietetycznych (100g kalafiora zawiera 21 kcal.), łatwostrawnych. Zawiera sód, potas, magnez, wapń,mangan, żelazo, fosfor, karoteny, wit. K,B1,B2,B6,C (100g zawiera 65mg% wit.C), kwas nikotynowy i pantotenowy.Częścią jadalną są wierzchołki wzrostu nazywane różą.

Wymagania:jest rośliną dnia krótkiego, wrażliwy na intensywność nasłonecznienia w czasie wiązania róż. Kalafior ma duże wymagania wodne. Wymaga gleb bardzo dobrych o dużej zawartości próchnicy, raczej ciężkich. Kalafiory uprawia się z rozsady. Zbiór przeprowadza się stopniowo, w miarę osiągania przez róże dojrzałości zbiorczej. Ma duże wymagania pokarmowe i glebowe. Jest wrażliwy zarówno na zbyt wysokie, jak i niskie temperatury. Lubi gleby wilgotne, próchnicze, zasobne w składniki pokarmowe (szczególnie w wapń). Nie należy go sadzić na kwaśnych glebach. W razie niedoboru wody wykształca słabo rozwinięte róże. Preferuje stanowiska słoneczne i osłonięte od wiatru.

Norma wysiewu: 0,5-1 kg/1ha
Termin wysadzania: 1-2 dekada III
Termin sadzenia: 2 dekada V
Rozstawa: 60x40 cm
Wegetacja: 75-85 dni
Termin zbioru: 1-2 dekada VII
Gramatura: 50g