Juka Karolińska (P9)

Juka karolińska

Juka karolińska to bylina pochodząca z południowych stanów Ameryki Północnej. Tworzy tuż przy ziemi rozetę liści o 30–60 cm długości i 3–10 cm szerokości. Liście są sztywne, mieczowate, ostro zakończone, ciemnozielone z błękitnym woskowym nalotem, brzegi mają białe, włókniste.

Juka ogrodowa kwitnie dopiero po kilku lub nawet kilkunastu latach uprawy. Pojedyncze, białoseledynowe dzwonkowate kwiaty o długości około 7 cm zebrane są w okazały kwiatostan, który znajduje się na zakończeniu wyrastającego ponad liście grubego pędu kwiatostanowego o wysokości 100–200 cm. Kwitnie od końca czerwca do początku sierpnia.

Wymaga gleby żyznej, dobrze przepuszczalnej, lekko alkalicznej (zawierającej wapń). Pożądane dla niej jest stanowisko osłonięte, jednak w pełnym słońcu (rośliny posadzone w cieniu nie kwitną). Latem należy ją obficie podlewać, zraszać liście i zasilać co tydzień płynnymi nawozami mineralnymi.

Zimą rośliny posadzone w pojemnikach najlepiej przechować w widnych i chłodnych pomieszczeniach a rosnące bezpośrednio w gruncie dobrze jest na zimowe miesiące zabezpieczyć przed mrozem na przykład gałęziami świerka.

Rozmnażanie juki wykonuje się przez podział silnie rozrośniętych roślin – można to robić wczesną wiosną lub w drugiej połowie lata.

W ogrodach sadzi się je pojedynczo, bardzo często na trawnikach lub grupami na dużych rabatach po 2-3 sztuki. Może być też sadzona do dużych pojemników (głębokich). Wykorzystywana w ogrodach żwirowych, ale również może być sadzona w przydomowych ogródkach.