Berberys thunberga Marylka (C2)

Berberys Marylka

Nie duża odmiana berberysu, dorastająca do 1 m wysokości. Ma nieregularny, rozłożysty pokrój, dzięki czemu doskonale nada się na niestrzyżone żywopłoty czy jako roślina okrywowa. Polska odmiana 

Ubarwienie liście ma czerwone z jasną obwódką, a jesienią przebarwiające się od koloru pomarąnczowego przez róż, aż do pięknej czerwieni. Liście są drobne i obficie pokrywają pędy. Kwitnie w maju, ukazując drobne, żółte kwiaty, z których w sierpniu zrodzą się czerwone owoce.

Odmiana ta, jak większość berberysów nie ma szczególnych wymagań co do gleby ani stanowiska sadzenia. Radzi sobie w pełnym słońcu i piaszczystej glebie, jednak najlepiej rośnie w półcieniu i na żyznym podłożu. Jest w pełni mrozoodporny, dzięki czemu bez obaw można go uprawiać na terenie całej Polski. Sprawdzi się jako dodatek w kompozycjach z innymi roślinami lub jako roślina rabatowa lub na żywopłot

Berberys Marylka uprawa 

Berberys Thunberga jest rośliną ciernistą.

Liście na zimę opadają. 

Roślina miododajna.

Zakwita na przełomie maja i czerwca. Kwiaty są obupłciowe, owadopylne, pachnące.  Na przełomie sierpnia i września wykształcają się dekoracyjne owoce - jagody. Są one atrakcyjne dla ptaków i pozostają na krzewach niekiedy nawet do wiosny.

Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Wymaga dostatecznie wilgotnych, dość żyznych i przepuszczalnych gleb. Źle rośnie na glebach wilgotnych, ciężkich i zimnych.

Jest gatunkiem mrozoodpornym. Strefa mrozoodporności 5a. Jest też odporny na pyły i zanieczyszczenia powietrza. 

To doskonała roślina do ogrodów, parków, zieleni osiedlowej i na tereny zurbanizowane. Polecana zarówno na nieformowane, jak i formowane, kolczaste szpalery i żywopłoty, stosowana w grupach roślinnych oraz jako soliter, do obsadzania skarp i zieleńców.