Tawulec pogięty Cripsa (C1.7)

Krzew dorastają do zaledwie 0,5 metra wysokości, jednak ich średnica może przekroczyć 1,5 metra. Długie, łukowate pędy pokładają się na ziemi tworząc zwartą okrywę. Wiosną na pędach pojawiają się obustronnie ułożone, drobne, jasnozielone listki z dużymi przylistkami. Liście są 3-5 klapowe, na szczycie zaostrzone, po brzegach nieregularnie piłkowane. Tawulec zakwita na przełomie czerwca i lipca. Mimo że kwiaty są drobne i z daleka trudno zauważalne, to z bliska wyglądają atrakcyjne. Kwiaty mają zielonkawo-biały odcień, są zebrane w małe wiechy i wydzielają delikatny zapach. Jesienią liście przyjmują barwę od żółtej do czerwono-pomarańczowej. Gdy opadną, uwidacznia się piękny, brązowy kolor łukowato wygiętych pędów.
Tawulec pogięty preferuje gleby wilgotne, zasobne ale przepuszczalne, stanowiska słoneczne, ewentualnie częściowo zacienione. Krzewy są odporne na mrozy i nie wymagają zabezpieczania na zimę. Uprawa tawulca nie sprawia trudności. Jeśli krzewy zanadto się rozrosną i pędy wybiegną poza wyznaczony im obszar, należy je przyciąć. Najlepiej zrobić to zaraz po kwitnieniu.

Roślina najlepiej sprawdza się jako roślina okrywowa. Ścielące się po ziemi pędy mają tendencję do ukorzeniania. Dzięki temu rośliny sadzone na skarpach i terenach nachylonych przyczyniają się do stabilizacji gruntu i przeciwdziałają erozji gleby. Ciekawie wyglądają krzewy sadzone na podwyższeniu, np. przy murkach, na skalniakach lub dużych pojemnikach. Malowniczo zwisające gałązki tworzą efekt fontanny, ożywiając przy tym kompozycję ogrodu. Najefektowniej tawulec prezentuje się sadzony w dużych grupach w parkach, przy centrach handlowych lub ogrodach, w układzie swobodnym, tworząc gęsty kobierzec dynamicznie zmieniający swoje barwy w zależności od pory roku.